Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
nos — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. nossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narząd powonienia u kręgowców wyższych; również początek dróg oddechowych; u ludzi wysunięta część twarzy między oczami, czołem i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwiesić — dk VIa, zwieszę, zwiesićsisz, zwieś, zwiesićsił, zwieszony zwieszać ndk I, zwiesićam, zwiesićasz, zwiesićają, zwiesićaj, zwiesićał, zwiesićany «opuścić coś ku dołowi; spuścić» Zwiesić nogi z łóżka. Posmutniał i zwiesił głowę. ◊ pot. Zwiesić nos… … Słownik języka polskiego
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
zwieszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwieszaćam, zwieszaća, zwieszaćają, zwieszaćany {{/stl 8}}– zwiesić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zwieszę, zwieszaćsi, zwieś, zwieszony {{/stl 8}}{{stl 7}} opuszczać, pochylać coś tak, aby zwisało : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kwinta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kwintancie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj interwału, w którym odległość między dwoma sąsiadującymi lub współbrzmiącymi dźwiękami wynosi pięć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kwinta — Spuścić, zwiesić, opuścić itp. nos na kwintę «stracić humor, posmutnieć, zmartwić się»: Leśniczego uderzyło milczenie chłopców. – Co tak spuściliście nosy na kwintę? Panny odjechały? Jeszcze jedna została. H. Ożogowska, Dziewczyna. Głód nam gra… … Słownik frazeologiczny
opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… … Słownik języka polskiego
